Bolhoeden, zoutvlaktes en hoogteverschillen in Bolivia

Vanuit het relatief dure Argentinië laten we de prachtige omgeving van Mendoza achter ons. Een ding weten we zeker, we gaan wegen bewandelen waarvan we nooit gedacht hadden ze te gaan bereizen. Op naar Bolivia! 

Wederom kiezen we voor de bus als vervoermiddel, na een rit van 17u stappen we over voor nog een rit van 5u die ons naar het grensdorpje La Quiaca brengt. Te voet gaan we richting de grensovergang en door een soort niemandsland komen we aan bij de paspoortcontrole. Dit gaat redelijk smooth, 2 stempels verder en na het wisselen van de valuta pakken we een taxi naar het stadje Tupiza. 
​
De landschappen die we passeren zijn zeer bijzonder, hoge rotspartijen om je heen aangekleed met cactussen zo groot als uit de Lucky Luke verhalen, afgewisseld door kleine dorpjes met huizen van rode bakstenen met (zoals het oogt) de rode zandondergrond gebruikt als cement. De omgeving doet ons denken aan het Wilde Westen.

Oh… hadden we de lama al genoemd?
​
Zij complementeren het uitzicht en komen in beweging als de auto toetert om ze van de weg af te dirigeren.

Bolhoedjes en klederdracht in Tupiza

​Aangekomen in Tupiza vergapen we ons aan de klederdracht van de Boliviaanse vrouwen. Tuurlijk, je hebt het wel eens op een foto gezien, maar om het live om je heen te zien doet je beseffen dat je ver... ver van huis bent. 

Een leuk weetje is de oorsprong van het bekende bolhoedje welke door de Boliviaanse vrouwen wordt gedragen. In de 19e eeuw zag een rijke Boliviaan het hoedje bij Charlie Chaplin in Engeland en kocht grote hoeveelheden in voor de Boliviaanse mannen. Helaas  vonden de mannen het maar niks, echter werd het al snel een hit bij de Boliviaanse vrouwen. Vandaag de dag zie je nog steeds veel Boliviaanse vrouwen met dit bekende bolhoedje.

In het dorpje komen we er achter dat er echt niks te doen is, echter doordat het land in de macht is van carnaval, komen we er ook niet weg. Prima, pakken we de lokale carnavalsoptocht toch even mee.

Onze eigen Dakar rally richting de zoutvlaktes

Eén van onze doelen in Bolivia was om de zoutvlaktes rondom Uyuni te ervaren. Slechts een zes uur durende busrit vanuit Tupiza. De omgeving is bekend door deDakar-rally die hier sinds enkele jaren is neergestreken. De vrouw die ons het buskaartje verkoopt zegt lachend, 'the road is not paved'. Ach, als ware busexperts durven we die uitdaging wel aan. Al zeer snel wordt duidelijk dat we niet een buskaartje hebben gekocht maar een entree ticket tot de Dakar-rally. 

Door de bergen over rode zandweggetjes met links de berg en rechts het zicht op hoe de weg verder gaat... stijl omhoog of stijl naar beneden... althans dat denken we want regelmatig zien we niet eens waar de weg heen draait. In deze omgeving is het regenseizoen, wat de wegen niet of nauwelijks begaanbaar maakt. Je raad het al, halverwege de route begint het te regenen. Om de bus heen zien we de modderstromen op gang komen en blijkbaar heeft deze Dakar-rally nog meer verrassingen in petto. Het doet ons denken aan hoe je via de cockpit camera's altijd de beelden te zien krijgt  hoe 

de Coronel broeders en team de Rooij door elkaar geschud worden. M&R doen dit met gemak na!

Dat kan toch niet zo erg zijn? Nou wel dus haha, 6 uur lang zaten wij net zo. 
Om ons heen zien we de modderstromen groeien en niet veel later besluit onze chauff om er dwars doorheen te rijden... dat zorgde voor extra zenuwen, helemaal omdat hij eerst nog even stopt om na te denken of het echt wel zo'n goed idee was. Het enige wat ons op het gemak stelt is dat er naast de meerderheid locals ook met een aantal andere toeristen in de bus zitten. Bij aankomst in Uyuni besloten we een borrel te toen, 

'cheers to life' proosten we. 

Zout, zout en nog eens zout

Tijd om de Salar de Uyuni te bezoeken. Met een oppervlakte van maar liefst 10.582 KM2 de op een na grootste zoutvlakte ter wereld. Een witte woestijn met in het regenseizoen een flinterdun laagje water waardoor het als een spiegel werkt. De wolken reflecteren op de ondergrond en dat maakt het een zeer bijzonder natuurverschijnsel.

Bij de eerste stop op het Train Cementery komen onze klim & klauter kriebels alweer opzetten. Niet op de treinen klimmen zei de chauffeur… eh… ;) 

Kort daarna vervolgen we onze weg naar de Salar de Uyuni. Een oneindige vlakte met zout en al snel kun je de horizon al bijna niet meer zien. Het fototoestel maakt overuren want.. zo bijzonder! We passeren een hotel gemaakt van zout en nemen nog even de tijd om nog meer foto’s te maken. 

Een aanrader is om een tour te boeken waar de zonsondergang bij is inbegrepen, dit laat weer een heel ander beeld van de Salar de Uyuni zien. Als de avond valt verandert de kleur van de Salar en zie je steeds meer een soort van tegels verschijnen in het zand. 

Al met al een zeer bijzondere dag en een must-do voor ieder die Bolivia bezoekt.

Witte gebouwen in het lieflijke Sucre

Na de ontberingen in Tupiza en Uyuni besluiten we onszelf wat rust te geven in Sucre. Het is de officiële hoofdstad van Bolivia, alhoewel de regering in La Paz gevestigd is. Sucre staat bekend om de witte huizen en gebouwen en is gemakkelijk te voet te verkennen. Wij komen al snel in de relax modus en vatten ons verblijf in Sucre samen in vier highlights!

Highlights in Sucre:
1.   Breng een bezoek aan de lokale markt met vers fruit, groente, vlees en nog veel meer. De markt zelf is op zijn mist bijzonder te noemen, M liep af en toe met haar ogen dicht om niet alles te hoeven zien (lees de koeiensnuit die lag uitgestald) In de markt zit echter een pleintje verscholen waar Boliviaanse dames de lekkerste fruitsapjes en fruitsalades maken. Dagelijks gingen we hier ons portie vitamines halen.
2.  Strijk neer op het centrale plein Plaza 25 de Mayo (M likes..) waar je mooi zicht hebt op de koloniale gebouwen en in het zonnetje kan genieten op een van de vele bankjes.
3. Proef de lokale keuken. Van een overheerlijke quinosalade tot Pique Macchu (een soort Boliviaanse kapsalon) en vergeet ook de Llama niet. 
4.  Smul van de chocolade. Sucre is dé chocolade hoofdstad van Bolivia en daar willen wij wel meer van weten! Mmm…

​Het kleurrijke en 4000 meter hoge La Paz

We kiezen er dit keer voor om de bus even over te slaan en onszelf te trakteren op een vlucht naar La Paz. Letterlijk de hoogte in want de stad ligt op maar liefst 4000 meter. Daar we al redelijk gewend zijn aan de hoogte gaat het ons goed af al doen we ook hier rustig aan! 

La Paz is een stad met vele gezichten. Kleurrijke markten waarvan de Mercado de Hechiceria, ofwel de heksenmarkt, het bekendste is. R ziet geen gelijkenissen met zijn oude woonplaats, de heksenstad van NL. We zien de meest bizarre spullen uitgestald staan, van lama skeletten tot potjes met zogenaamde geneeskrachtige kruiden. Gelukkig ook normale souvenirs zoals truien van alpacawol (echt iedereen loopt er hier in), sjaals en andere snuisterijen. Wij hebben niet zoveel ruimte in onze bagage dus houden het bij een good-luck-potje onder het mom van ”baadt het niet…”

Al wandelend komen we bij Plaza Murillo, een plein met veel groen, overheidsgebouwen en de kathedraal van La Paz. De koloniale gebouwen zijn prachtig, echter is het plein volledig overgenomen door de duiven. De Dam en het San Marco plein in Venetië zijn er niets bij!
​
In het kader van travel new roads proberen we hét vervoersmiddel uit van La Paz. De teleferico kabelbaan die is ontworpen om het verkeer te ontlasten. De uitzichten bij de zogenaamde gele lijn zijn prachtig en geven ons een goed uitzicht van de stad, de besneeuwde bergtoppen en de grillige bergen. Dat La Paz echt een vallei is zien we goed vanuit deze kant. Een leuke manier om de stad vanuit een andere blik te bekijken.

Na La Paz zit onze tijd in Bolivia er op en we hebben zin om verder te reizen.

​Wat wij hebben in ieder geval hebben geleerd van onze tijd in Bolivia:

1. Waag je niet aan de doldwaze busrit vanuit Tupiza naar Uyuni (nee echt niet doen). 
2. De zoutvlaktes van Salar de Uyuni was onze highlight in Bolivia. Smeer je goed in en boek een tour waar de zonsondergang bij inbegrepen zit.
3. Hijgend de stijle straten door in La Paz betekent niet dat je conditie verdwenen is, op een hoogte van 4000 meter is het niet zo gek dat je snel buiten adem bent. Geef je er aan over en doe lekker rustig aan.

Bolivia heeft een aantal mooie aantal mooie elementen, echter heeft het niet ons hart echt gestolen. Wij gaan verder richting Peru om daar onder andere het bijzondere Machu Picchu met eigen ogen te gaan bekijken.